Καρκίνος Παχέος Εντέρου

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι μια ανάπτυξη κυττάρων που ξεκινά σε ένα τμήμα του παχέος εντέρου που ονομάζεται παχύ έντερο. Το κόλον είναι το πρώτο και μακρύτερο τμήμα του παχέος εντέρου. Το παχύ έντερο είναι το τελευταίο μέρος του πεπτικού συστήματος. Το πεπτικό σύστημα διασπά τα τρόφιμα για να τα χρησιμοποιήσει ο οργανισμός.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου συνήθως επηρεάζει τους ηλικιωμένους, αν και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Συνήθως ξεκινά ως μικρές συστάδες κυττάρων που ονομάζονται πολύποδες που σχηματίζονται μέσα στο κόλον. Οι πολύποδες γενικά δεν είναι καρκινικοί, αλλά ορισμένοι μπορεί να μετατραπούν σε καρκίνους του παχέος εντέρου με την πάροδο του χρόνου.
Οι πολύποδες συχνά δεν προκαλούν συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, οι γιατροί συνιστούν τακτικές προληπτικές εξετάσεις για την αναζήτηση πολύποδων στο παχύ έντερο. Η εύρεση και η αφαίρεση των πολυπόδων βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Εάν αναπτυχθεί καρκίνος του παχέος εντέρου, πολλές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχό του. Οι θεραπείες περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και φάρμακα, όπως χημειοθεραπεία, στοχευμένη θεραπεία και ανοσοθεραπεία.
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου περιλαμβάνει και τον καρκίνο από το ορθό που αποτελεί το περιφερικότερο τμήμα του παχέος εντέρου μαζί με τον πρωκτό.

Συμπτώματα

Πολλοί άνθρωποι με καρκίνο του παχέος εντέρου δεν έχουν συμπτώματα στην αρχή. Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, πιθανότατα θα εξαρτώνται από το μέγεθος του καρκίνου και από το πού βρίσκεται στο παχύ έντερο.

Τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου, όπως συχνότερη διάρροια ή δυσκοιλιότητα
• Αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα
• Συνεχής ενόχληση στην περιοχή της κοιλιάς, όπως κράμπες, αέρια ή πόνος
• Αίσθημα ότι το έντερο δεν αδειάζει μέχρι τέρμα κατά τη διάρκεια της κένωσης
• Αδυναμία ή κόπωση
• Απώλεια βάρους χωρίς προσπάθεια

Παράγοντες κινδύνου

• Προχωρημένη ηλικία. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι με καρκίνο του παχέος εντέρου είναι άνω των 50 ετών. Ο αριθμός των ατόμων κάτω των 50 ετών που έχουν καρκίνο του παχέος εντέρου αυξάνεται.
• Μαύρη φυλή. Οι μαύροι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου από ότι οι άνθρωποι άλλων φυλών.
• Προσωπικό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου ή πολύποδων. Το να έχετε καρκίνο του παχέος εντέρου ή πολύποδες του παχέος εντέρου αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου.
• Φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου. Αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν την ελκώδη κολίτιδα και τη νόσο του Crohn.
• Κληρονομικά σύνδρομα που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Ορισμένες αλλαγές στο DNA που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου συμβαίνουν σε οικογένειες. Τα πιο κοινά κληρονομικά σύνδρομα που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου είναι η οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση και το σύνδρομο Lynch.
• Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου. Η ύπαρξη συγγενούς εξ αίματος που έχει καρκίνο του παχέος εντέρου αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου. Το να έχεις περισσότερα από ένα μέλη της οικογένειας που έχουν καρκίνο του παχέος εντέρου ή του ορθού αυξάνει τον κίνδυνο περισσότερο.
• Δίαιτα χαμηλή σε φυτικές ίνες, υψηλή σε λιπαρά. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος του ορθού μπορεί να συνδέονται με μια τυπική δυτική διατροφή. Αυτό το είδος διατροφής τείνει να είναι χαμηλή σε φυτικές ίνες και υψηλή σε λιπαρά και θερμίδες. Η έρευνα σε αυτόν τον τομέα είχε μικτά αποτελέσματα. Ορισμένες μελέτες έχουν βρει αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου σε άτομα που τρώνε πολύ κόκκινο κρέας και επεξεργασμένο κρέας.
• Καθιστική ζωή/ έλλειψη τακτικής άσκησης. Τα άτομα που δεν είναι ενεργά έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου. Η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου.
• Διαβήτης. Τα άτομα με διαβήτη ή αντίσταση στην ινσουλίνη έχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου.
• Παχυσαρκία. Τα άτομα που είναι παχύσαρκα έχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Η παχυσαρκία αυξάνει επίσης τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο του παχέος εντέρου.
• Κάπνισμα. Τα άτομα που καπνίζουν μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου.
• Κατανάλωση αλκοόλ. Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου.
• Ακτινοθεραπεία για προηγούμενο καρκίνο. Η ακτινοθεραπεία που απευθύνεται στην κοιλιά για τη θεραπεία προηγούμενων καρκίνων αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου.

Χειρουργική επέμβαση

Η θεραπεία εκλογής για τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι η χειρουργική εκτομή, η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση του καρκίνου μέσω χειρουργικής επέμβασης. Η χειρουργική επέμβαση εκτελείται για την πλήρη αφαίρεση του καρκίνου και την ανακατασκευή του εντέρου, εάν είναι δυνατόν, έτσι ώστε η μετεγχειρητική λειτουργία του εντέρου σας να είναι φυσιολογική ή σχεδόν φυσιολογική.

Παράγοντες που επηρεάζουν τη χειρουργική τεχνική

Η συγκεκριμένη στρατηγική εκτομής του παχέος εντέρου θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

• Η θέση του όγκου
• Η παρουσία άλλων καρκίνων ή πολυπόδων
• Το στάδιο του καρκίνου
• Ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου στο μέλλον
• Tις προτιμήσεις του ασθενούς

Κατά τη διάρκεια της εκτομής, ο χειρουργός αφαιρεί το τμήμα του παχέος εντέρου που περιέχει τον καρκίνο καθώς και ένα μικρό τμήμα του περιβάλλοντος φυσιολογικού ιστού. Ο χειρουργός μπορεί επίσης να αφαιρέσει λεμφαδένες και να τους ελέγξει για καρκίνο. Εάν ο καρκίνος αφαιρεθεί πλήρως κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και επιβεβαιωθεί ότι είναι νόσος σε πρώιμο στάδιο, δεν απαιτείται περαιτέρω θεραπεία. Εάν εντοπιστούν καρκινικά κύτταρα στον περιβάλλοντα ιστό ή στους λεμφαδένες, ο γιατρός μπορεί να συστήσει χημειοθεραπεία.