Νευροενδοκρινείς Όγκοι

Οι νευροενδοκρινικοί όγκοι είναι καρκίνοι που ξεκινούν από εξειδικευμένα κύτταρα που ονομάζονται νευροενδοκρινικά κύτταρα. Τα νευροενδοκρινικά κύτταρα έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με εκείνα των νευρικών κυττάρων και των κυττάρων που παράγουν ορμόνες. Οι νευροενδοκρινείς όγκοι είναι σπάνιοι και μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο σώμα. Οι περισσότεροι νευροενδοκρινείς όγκοι εμφανίζονται στους πνεύμονες, την σκωληκοειδή απόφυση, το λεπτό έντερο, το ορθό και το πάγκρεας.
Υπάρχουν πολλοί τύποι νευροενδοκρινών όγκων. Κάποια μεγαλώνουν αργά και άλλα πολύ γρήγορα. Ορισμένοι νευροενδοκρινικοί όγκοι παράγουν περίσσεια ορμονών (λειτουργικοί νευροενδοκρινικοί όγκοι). Άλλοι δεν απελευθερώνουν ορμόνες ή δεν απελευθερώνουν αρκετά ώστε να προκαλέσουν συμπτώματα (μη λειτουργικοί νευροενδοκρινικοί όγκοι).
Η διάγνωση και η θεραπεία των νευροενδοκρινών όγκων εξαρτάται από τον τύπο του όγκου, τη θέση του, αν παράγει υπερβολικές ορμόνες, πόσο επιθετικός είναι και αν έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος.

Συμπτώματα

Οι νευροενδοκρινείς όγκοι δεν προκαλούν πάντα σημεία και συμπτώματα στην αρχή. Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσετε εξαρτώνται από τη θέση του όγκου σας και από το εάν παράγει υπερβολικές ορμόνες.
Γενικά, τα σημεία και συμπτώματα του νευροενδοκρινικού όγκου μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πόνος από αυξανόμενο όγκο
• Ένα αυξανόμενο εξόγκωμα που μπορείτε να νιώσετε κάτω από το δέρμα
• Αίσθημα ασυνήθιστης κούρασης
• Απώλεια βάρους χωρίς προσπάθεια

Οι νευροενδοκρινείς όγκοι που παράγουν περίσσεια ορμονών (λειτουργικοί όγκοι) μπορεί να προκαλέσουν:

• Έξαψη του δέρματος
• Διάρροια
• Συχνουρία
• Αυξημένη δίψα
• Ζάλη
• Αστάθεια
• Εξάνθημα

Παράγοντες κινδύνου

Ο κίνδυνος νευροενδοκρινών όγκων είναι υψηλότερος σε άτομα που κληρονομούν γενετικά σύνδρομα που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• Πολλαπλή ενδοκρινική νεοπλασία, τύπου 1 (MEN 1)
• Πολλαπλή ενδοκρινική νεοπλασία, τύπου 2 (MEN 2)
• Νόσος Von Hippel-Lindau
• Οζώδης σκλήρυνση
• Νευροϊνωμάτωση

Θεραπεία

Οι επιλογές θεραπείας για τον νευροενδοκρινικό όγκο σας θα εξαρτηθούν από τον τύπο του όγκου, την εντόπισή του και εάν αντιμετωπίζετε σημεία και συμπτώματα περίσσειας ορμονών που παράγονται από τον όγκο.

Γενικά, οι επιλογές θεραπείας του νευροενδοκρινικού όγκου μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται για την αφαίρεση του όγκου. Όταν είναι δυνατόν, οι χειρουργοί εργάζονται για να αφαιρέσουν ολόκληρο τον όγκο και ορισμένους από τον υγιή ιστό που τον περιβάλλει. Εάν ο όγκος δεν μπορεί να αφαιρεθεί εντελώς, μπορεί να βοηθήσει να αφαιρεθεί όσο το δυνατόν περισσότερο.
• Χημειοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιεί ισχυρά φάρμακα για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Μπορεί να χορηγηθεί μέσω μιας φλέβας στο χέρι σας ή να ληφθεί ως χάπι. Η χημειοθεραπεία μπορεί να συνιστάται εάν υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης του νευροενδοκρινικού όγκου μετά τη χειρουργική επέμβαση. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για προχωρημένους όγκους που δεν μπορούν να αφαιρεθούν με χειρουργική επέμβαση.
• Στοχευμένη φαρμακευτική θεραπεία. Οι στοχευμένες φαρμακευτικές θεραπείες επικεντρώνονται σε συγκεκριμένες ανωμαλίες που υπάρχουν στα καρκινικά κύτταρα. Μπλοκάροντας αυτές τις ανωμαλίες, οι στοχευμένες φαρμακευτικές θεραπείες μπορούν να προκαλέσουν θάνατο των καρκινικών κυττάρων. Η στοχευμένη φαρμακευτική θεραπεία συνήθως συνδυάζεται με χημειοθεραπεία για προχωρημένους νευροενδοκρινικούς όγκους.
• Θεραπεία ραδιονουκλεϊδίων με πεπτιδικούς υποδοχείς (PRRT). Το PRRT συνδυάζει ένα φάρμακο που στοχεύει τα καρκινικά κύτταρα με μια μικρή ποσότητα ραδιενεργής ουσίας. Επιτρέπει την ακτινοβολία να μεταδίδεται απευθείας στα καρκινικά κύτταρα. Ένα φάρμακο PRRT, το lutetium Lu 177 dotatate (Lutathera), χρησιμοποιείται για τη θεραπεία προχωρημένων νευροενδοκρινών όγκων.
• Φάρμακα για τον έλεγχο της περίσσειας ορμονών. Εάν ο νευροενδοκρινικός όγκος σας απελευθερώνει περίσσεια ορμονών, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει φάρμακα για τον έλεγχο των σημείων και των συμπτωμάτων σας.
• Ακτινοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί ισχυρές δέσμες ενέργειας, όπως ακτίνες Χ και πρωτόνια, για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Ορισμένοι τύποι νευροενδοκρινών όγκων μπορεί να ανταποκριθούν στην ακτινοθεραπεία. Μπορεί να συνιστάται εάν η χειρουργική επέμβαση δεν είναι επιλογή.